تلاقی منافع سیاسی جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا در آسیای مرکزی و قفقاز پس از 11 سپتامبر 2001

پس از فروپاشی شوروی سابق در سال 1991 و شکلگیری جمهوریهای تازه استقلالیافته در منطقهی آسیای مرکزی و قفقاز زندگی سیاسی، اجتماعی، نظامی و اقتصادی این کشورها با حوادث گوناگونی روبهرو بوده است. این در حالی است که قدرتهای منطقهای و فرامنطقهای نظیر ایران و آمریکا همواره رقابت تنگاتنگی برای حضور تعیینکننده و مؤثر در منطقهی مزبور داشتهاند. بعد از وقوع حادثهی 11 سپتامبر 2001 و حملهی آمریکا به افغانستان نگاه این کشور به منطقهی مزبور، امنیتی و بسیار راهبردی شده است و در نتیجه حضور آمریکا در منطقه تشدید گردیده است و نتیجهی این حضور بیش از هر چیزی نمایانگر افزایش نقش تأثیرگذاری آمریکا در معادلات منطقهای و ایجاد محدودیتهایی برای سایر بازیگران منطقهای، از جمله جمهوری اسلامی ایران میباشد. در این شرایط آمریکا علاوه بر تحقق دیگر هدفهای منطقهای خود، بهطورمستقیم و غیرمستقیم حلقهی محاصرهی سیاسی، نظامی را در مناطق پیرامونی و همجوار ایران تنگتر کرده و فشارهای روانی و سیاسی خود را علیه این کشور افزایش داده است و در نتیجه با استناد به مباحث بیانشده و نیز قرائن و شواهد عینی، آمریکا با دستاویز قرار دادن مبارزهی قاطع و همهجانبه با تروریسم جهانی پیرو رخدادها و تحولات پس از 11 سپتامبر 2001 شروع به بهرهبرداری سیاسی و نظامی در افغانستان و آسیای مرکزی و خاورمیانه کرده و همهچیز را در منطقه بدون جمهوری اسلامی ایران پیگیری میکند.